การ์ดอวยพร ผลงานผู้พิการทางการได้ยินและแขนขวา ได้รับการตอบรับจากชาวไทยและต่างชาต

[Yamachita]

[center][/center]

พอใกล้ถึงช่วงเทศกาลส่งความสุข เริ่มจากคริสต์มาส เรื่อยไปจนส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ การ์ดอวยพรก็ยังเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับเทศกาลมาตลอด แม้ว่าความนิยมจะไม่ได้มากเหมือนในอดีตเพราะถูกทดแทนด้วยการ์ดอวยพรอิเล็กทรอนิกส์ แต่สำหรับป็อปอัพ การ์ดอวยพรผลงานของ “อุไรวรรณ ไทยภักดี” “น้องเปิล” ผู้พิการทางการได้ยิน หูหนวก และแขนขวาพิการ ยังคงได้รับการตอบรับจากลูกค้าทั้งชาวไทย และต่างชาติ

แม้ว่าจะเหลือแขนเพียงข้างเดียว ไม่ได้ทำให้น้องเปิลยอมแพ้ต่อโชคชะตา เพราะยังต่อสู้ดิ้นรน เรียนรู้ที่จะทำงานศิลปะออกมาจำหน่าย ผ่านรูปแบบของการ์ดอวยพร ป็อปอัพ ซึ่งเธอ และสามี ผู้ซึ่งพิการหูหนวกเช่นเดียวกัน ได้อาศัยความรู้จากการเรียนจบด้านออกแบบกราฟิกคอมพิวเตอร์มาช่วยกันทำงาน และช่วยกันออกแบบ จนได้ออกมาเป็นการ์ดป็อปอัพที่ฝีมือ และความสวยงามไม่แพ้คนปกติ

น้องเปิลเล่าว่า ตนพิการแขนขวาใช้งานไม่ได้ และหูไม่ได้ยินตั้งแต่ตอนอายุ 7 ขวบ หลังจากที่มีอาการเจ็บป่วยไม่สบาย โดยสลบและหลับไปนานกว่า 3 เดือน จนกระทั่งเมื่อตื่นขึ้นมาหูก็ดับไม่ได้ยิน และแขนขวาก็พิการขยับไม่ได้เลย แต่ก็ยังคงต่อสู้ และมุ่งมั่นที่จะเรียนหนังสือให้ได้เหมือนกับเพื่อน เพราะเธอสามารถอ่านปากผู้พูดได้ว่าต้องการอะไรแต่ไม่สามารถตอบโต้ได้ ซึ่งอาจารย์ผู้สอนสงสารก็เลยช่วยเหลือด้านการเรียน และได้มีโอกาสไปเรียนภาษามือจากโรงเรียนสอนคนหูหนวก และสามารถเรียนหนังสือได้เหมือนกับคนปกติจนจบระดับอนุปริญญาด้านออกแบบคอมพิวเตอร์
[center][/center]

หลังจากเรียนจบได้นำความรู้ที่เรียนมาสร้างงานศิลปะในรูปแบบต่างๆ จำหน่าย และได้รับการช่วยเหลือจากแฟน ซึ่งเป็นผู้พิการทางการได้ยินเช่นกัน ทางด้านแฟนหนุ่ม “บัณฑิต วรภัย” เรียนจบในระดับปริญญาตรี และได้มีโอกาสทำงานด้านออกแบบที่นิตยสารเล่มหนึ่ง ซึ่งถ้ามีเวลาบัณฑิตก็จะมาช่วยน้องเปิลออกแบบป็อปอัพไปจำหน่าย โดยรูปแบบที่ได้รับความนิยมจะเป็นรูปการ์ดอวยพรวันเกิด HAPPY BIRTHDAY

สำหรับในช่วงเทศกาลคริสต์มาส และปีใหม่ จะเป็นการ์ดอวยพร HAPPY NEW YEAR HAPPY CHRISTMAS ต้นสน ซานตาคลอส กวางเรนเดียร์ เป็นต้น แต่ถ้าเป็นช่วงเทศกาลต่างๆ ก็จะทำรูปแบบการ์ดให้เข้ากับเทศกาลนั้นๆ ถ้าเป็นช่วงปกติจะเป็นการ์ดอวยพรวันเกิด เพราะเป็นแบบที่สามารถทำขายได้ทุกวัน

ในส่วนของช่องทางการขาย น้องเปิลบอกกับเราว่า เธอและแฟนจะไปปูผ้าขายป็อปอัพที่ถนนข้าวสารตอนกลางคืน ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ไปจนถึงตี 2 ทุกคืน ลูกค้าจะเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ โดยเฉพาะฝรั่ง ชาวต่างชาติจะชื่นชอบเพราะคุ้นเคยกับการ์ดอวยพรป็อปอัพอยู่แล้ว และเห็นว่าเป็นฝีมือและผลงานของผู้พิการก็จะสนับสนุน ส่วนราคาขายอยู่ที่ 100 บาทสำหรับลูกค้าคนไทย และถ้าเป็นต่างชาติจะขาย 150 บาท แต่ถ้าลูกค้าต่อก็ลดให้ ซึ่งส่วนใหญ่ลูกค้าต่างชาติก็จะไม่ต่อ แต่จะให้เพิ่มเพราะเห็นเป็นงานฝีมือของคนพิการ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเป็นคนพิการแขนทำงานได้ข้างเดียวทำให้เป็นอุปสรรคต่อการทำงานบ้าง อาศัยใช้เท้าเข้ามาช่วย แต่ถ้าออกงานแสดงสินค้าที่ต้องให้แสดงฝีมือภายในงานเธอก็จะไม่กล้า เพราะอายที่จะต้องเอาเท้าขึ้นมาช่วยในการทำงาน เธออายที่จะให้คนรู้ว่าแขนขวาพิการ ความลำบากในการทำงานเพราะต้องใช้มือ และแขนข้างเดียวค่อนข้างเป็นอุปสรรค แต่ด้วยความพยายามที่จะช่วยแฟนหารายได้ เธอจึงได้ฝึกทำจนเกิดความชำนาญ และทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ปัจจุบันสามารถทำงานออกมาได้เหมือนคนปกติ แม้จะต้องใช้เท้าขึ้นมาช่วยทำงาน ซึ่งหลายคนมองว่า ทำไมราคาค่อนข้างสูง เธอได้อธิบายถึงความยากลำบากในการทำงาน การออกแบบ และวัตถุดิบกระดาษที่ค่อนข้างมีราคาแพง ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่เข้าใจว่าเป็นงานฝีมือจึงมองข้ามในเรื่องของราคาไป


ที่มา : manager.co.th